Hindi ko na nakunan ung huling scene.. nag-low bat na kasi ung digicam.. sayang.. ang kyut pa naman! ^___^

Kahapon, medyo kinakabahan ako nung umpisa kasi inside the class we had to speak in English.. gusto ko sana magtagalog na lang kasi wala naman prof namin kaya lang, di pa rin pwede kasi may classmate kaming Chinese.. Kawawa naman siya di ba? Hindi niya maiintindihan ung lesson namin.. Medyo nahirapan din ako kasi meron maraming PASAWAY! May mga nagdadaldalan, nautulog.. aba nama'y.. Nakakapikon di ba? So ang ginawa ko, hinampas ko ung libro sa table at sinabi ko sa kanila in a semi-angry voice (semi daw o.. wehehehe) "Sana lang di ba, nakikinig kayo kasi napapagod din ako.. Nag-aaksaya ako ng laway dito para sa inyo.. Tapos mamaya sa quiz, wala kayong isasagot." Effective naman kasi naging attentive sila..

Kanina naman mas okay na.. Kasi naging komportable na ko kagad.. Mas mabilis kaming natapos.. sabagay, mas madali naman kasi ung topic today.. at as usual, may mga PASAWAY pa rin.. biruin mo, TULUGAN DAW BA AKO?! Actually, hindi napansin na natutulog sya.. Kung di pa tinuro sa kin ng secretary namin, hindi ko pa malalaman.. Kaya...
AKO: Mr. San Miguel, what do you think is the answer?
SIYA: Masakit ulo ko eh
AKO: Excuse me??
SIYA: Masakit ulo ko.
Sa isip-isip ko, eh bakit ka pa pumasok kung masama pala pakiramdam mo? matutulog ka lang pala rito.. eh kung sabihin ko kaya sayong masakit din ulo ko pati lalamunan ko.. Grrr.. talaga.. kapikon! Pero isa lang nasabi ko sa kanya.. "oh.. okay.." Ang ganda noh?

Anyway, etong pics.. sumasakit na lalo ulo ko eh..

>>Denz and Jacquie

>>"ma'am.. is that you?? hehehe"

>>my English class

>>with Apple, our class secretary

>>my sister Fel (nakikisawsaw), Jeanne, Denz

>>belat!

>>Cindy and Ellen

>>Ivan and my Chinese friend, Lilac

>>Sa wakas, uwian na!!!

>>Pacute muna kami bago umuwi.. (Nald, Denz, Jeanne, Moi, Apple)

>>Nald, Denz, Jeanne, Lilac, Apple

So for those of you who are interested in buying, you may email us at dfort_flipflops@yahoo.com. Prices may vary depending on the design. ^_^

Tomorrow nga pala may meeting ang ARMY Teens Club.. Nakow.. parang tinatamad ako ah.. hehehe..

Ang boring pala ng linggo ko.. hay ewan!

Bakit? Kasi eto ung first week ko sa Fatima.. Matapos ang nakakapagod na paghahanap ng rooms ko at nakakalokang pilahan sa bangko para lang magbayad ng manuals.. Himalang nakasurvive pa ako..

Lunes:
>Hindi ko akalaing required pala magpasa ng index card (na naglalaman ng iyong name, course, subject, section, address at contact number) tuwing first day ng klase.. buti na lang at ung katabi ko may extra na dala.. Ayus. Cool ulit ako.
>Malungkot kasi wala ako kasabay maglunch.. Ung katabi ko kasi, doon kumakain sa dorm nila.. Punta ako 7-eleven.. Dami tao.. Nagdalawang isip ako kung kakain pa ako.. Kaya lang kumakalam na sikmura ko at 2 oras pa aantayin ko para sa susunod kong klase.. Bumili ako donut at slurpee.. Oo, un lang.. Ang pinaka ayoko kasi eh ung kakain mag-isa kaya onti lang binili ko para tapos kagad.
>Akala ko malas na ako dahil kahit isa sa mga klase ko, wala man lang cute o gwapo.. walang inspirasyon para pumasok.. Pero hindi ako binigo ni kupido.. Nakita ko rin siya sa wakas.. Dito ko lang pala siya matatagpuan sa huli kong klase.. Swerte ko nga naman at seatmate pa kami.. salamat kupido.. bait mo talaga! Pero syempre, hindi kami nabigyan ng pagkakataong magkakilala dahil maaga rin kaming pinauwi.

Martes:
>Eto actually ang pinaka-highlight ng entry ko.. hehehe.. Ito kasi ung araw na nagkakilala kami.. ~_^ Late siya dumating.. Iba na inupuan ko kasi may mga balahurang umagaw ng silya ko.. Anyway.. Napatingin ako sa kanya.. Akala ko nanaginip lang ako nung nilapitan niya ako at tanunging "Ui, bakit ka lumipat?" Syempre shock ang lola mo. Hindi kailan man sumagi isip ko na kakausapin niya ako. "Kasi may umupo na dun sa inupuan ko kahapon", sabi ko. May katabi na kasi ako noon. Ang bago kong friend, si Dorothy. Syempre hindi na ako nangarap pa na tatabi siya ulit sa akin. Maya-maya, kinalabit niya ako.
SIYA: May nakaupo ba sa tabi niya? (referring to Dorothy) Mashado kasi akong masaya dito.
AKO: Wala.
Pagkaupo niya..
SIYA: Eto o (sabay turo sa akin), hindi man lang ako kinausap kahapon.. Ni hindi nga namansin.
AKO: (kilig naman ang loka) Mukha ka kasing masungit at hindi approachable..
SIYA: Hindi kaya.. (silencio) Ano nga pala name mo?
AKO: Maricel pero Macel na lang.
SIYA: Macel? Di ba pwdeng Mari?
AKO: Un kasi tawag sa akin ng mga kaibigan ko.. pero sige, bahala ka kung ano gusto mo.
Hindi ko pa naitatanong pangalan niya nung dumating ung prof namin. Malas.
Nung uwuian na..
SIYA: San nga pala kayo umuwi?
DOROTHY: Sa Jose Abad.
AKO: Sa Makati.
SIYA: Ano sinasakyan mo?
AKO: Bus muna tapos MRT.
SIYA: Sabay na tayo. Un din naman daan ko.
AKO: OMG!! O sige.. Teka.. Ano nga pala name mo?
SIYA: Ivan

Miyerkules, Huwebes at Biyernes:
>Puros exams at quizzes.. Buti na lang at kerebels ko.. hehe.. shisiw! Nyahaha!

OO nga pala, simula noong Martes, sabay na kami parati umuwi. Hindi ko akalain na ganun pala siya kakulit at kadaldal. Medyo touchy feely din siya. Feeling close ba? Nyahaha.. At binago nga pala ng prof namin ung seating arrangement namin and luckily, TABI ULIT KAMI!! Wapak! Ayus! Solb na solb ang loka! HAHAHA! O sya, sya.. Tama na muna to at magpapahinga na ako.. Medyo sumasakit na ulo ko.. Sa susunod na linggo uli! ^_^

----------------------------

Just got home from Greenhills.. The last time I went there was.. I think.. 4-5 years ago.. Pagpasok ko pa lang.. napa-WoW na talaga ako.. ang dami na! Ako naman sobrang excited mag-ikot. Pinlano ko talagang maigi kung san ako magsisimula.. And I made sure na madadaanan ko talaga lahat. Kahit madaming tao, wa-ko-care.. Nakipagsiksikan talaga ako.. At sa aking pakikipagsiksikan, a lady's voice caught my attention.. "I want the white one!" Napalingon ako.. at alam niyo ba kung sino ang nakita ko? Si Doris Bigornia (I'm not sure if her last name is spelled that way).. Oo.. Siya nga.. Nakikipagsiksikan dun at nakikipag-agawan din.. Nyahaha.. Medyo nagtagal pa ako doon sa kinatatayuan ko.. Nakakatawa kasi siyang panoorin.. Parang hindi siya ung nakikita ko sa tv..

Nagpatuloy ako sa aking paglalakad.. At sa wakas, may nagustuhan na ako.. A very cute blue shirt that has a print on it that says "PROM QUEEN".. o di ba? Ang lakas ko mag-ilusyon?? Nyahaha.. Pero wa-pa-rin-ko-care.. Edi tanong naman ako dun sa aleng nagbebenta..
AKO: Miss, magkano to?
ALE: 250
AKO: wala na bang tawad yan? baka pwedeng 150 na lang? (haha.. OA ba? pero dapat ganun talaga pag tumatawad ka..)
ALE: Un na po last price namin eh.. 280 po siya dati
AKO: o sige, 180 na lang..
ALE: hindi talaga pwede
AKO: dali na miss.. sige, 200 na lang. (sabay ngiti.. hehe)
ALE: hindi talaga pwede
AKO: (medyo nahihilo na at gusto ng umuwi) Sige na nga.. May sizes ba kayo nito? Ung medium nga.
ALE: wala ng medium sa blue eh.. Pink at white meron.
AKO: (gusto ng umiyak) sigurado kayo?
At habang pinipilit ko pa ung ale na maghanap ng medium na blue, bigla ba namang may lumapit sa akin na magsyoting at nagtanong, "Miss, how much?" Wapak! Ano daw?! Ganun na ba itsura ko?? Mukha ba talaga akong nagtitinda sa tyangge?? "Sorry, I don't work here", sabi ko sa kanila. Kitang-kita ko ang pagkashock nila.. Nagtago pa nga ung lalake sa balikat nung girlfriend niya. Binitawan ko kagad ung t-shirt na hawak ko.. Baka kasi may dumaan pa ulit at mapagkamalan nanaman ako.. Haay.. hindi ko sila masisisi.. Sa dami nga naman ng tao dun, hindi ko na rin madistinguish ko sino ang nagbebenta at sino ang namimili.. Sa bagay kasi, wala man lang akong dalang bag nun.. Sarili ko lang.. Kaya kung tumayo man ako sa tabi nung mga damit na un, malamang marami ding mag-aakala.. Haay.. Another funny experience.. Another lesson learned.. Sa susunod talaga, pag magmamall ako, magbibitbit na ako ng bag.. para magmukha naman akong customer.. Kahit papano.. hehehe..

This was one of our surprises for our pinakamamahal na 'darbos' last Valentine's Day.. We laid a big blanket right in front of our booth, then scattered flower petals all over it.. We put the candles inside the brown paper bags and formed it into a heart shape.. cute huh?

Haay.. I miss you guys so much! Go Go Go UPLB STATS! ^__^

"Hello. Pwede po kay Macel?"
Crap.. I knew right away who he was.

I took a deep breath. "O bakit ka napatawag?"

"Pucha, andyan ka na pala, hindi mo man lang ipinapaalam sa akin."
Coz I didn't think you'd care..

"Ah eh oo, matagal na.. Dito na nga ako nagChristmas eh."

"Ahh.. Eh kumusta ka naman? Balita ko pumayat ka na ah tsaka tumangkad. Mas humaba na rin daw buhok mo ngayon."
Buti naman at naisipan mo pang mangamusta.. pagkatapos mong hindi magparamdam ng limang buwan..

"Ha? Nagpagupit na ako.. Mas maikli na siya kesa nung huli nating kita."

"O eh bakit ang sungit mo? Galit ka ba? Easy ka lang.. hehehe.."
Easy? Gusto mong easy lang ako?? Pagkatapos ng ginawa mo, you still expect me to be easy??

I couldn't bear it any longer. I just had to tell him.
"Oo. galit ako sa'yo."

"Ha? Bakit? Was it something that I said? What did I do wrong this time? Wala naman ah. (Mismo. Wala.. Wala kang ginawa.) Oh wait, is this about me not being able to visit or call you for the past few months? Macel naman.. I wasn't aware that you were here already. Kay *bleep* ko nga lang nalaman nung tumawag ako sa kanila. And besides, I was busy. You know that."
Busy? Nakatawag ka nga kay *bleep* eh. Tumawag ka dapat sa bahay, edi sana nalaman mo.

"Too busy that you forgot I was leaving?? And you didn't even bother to say ingat ka??"

"I called you that day but they said you already left."
Bullsh*t..

"Nasira fone ko.. pati yung sim ko.."
Oh c'mon.. if there's a will, there's a way ika nga.. siguro wala ka talagang balak..

"Yeah.. Yeah.." I don't know why but I felt like crying.. Crap.. And this guy's not even worth it!

"Para tong engot! Totoo kaya un!" Ah so ako pa ngayon ang engot?

"May masmaganda ka pa bang excuse kesa dyan? Ung kapanipaniwala naman.."

"Ano ka ba naman Macel? You're my bestfriend. (Yeah right. You don't even know what that means.) Sa tingin mo basta ko na lang makakalimutan ung pinagsamahan natin?? Even if I don't get to visit, call or even text you, I still care for you. Lagi kang nasa thoughts ko. (oh yeah.. and so is *bleep*.. and *bleep*.. and *bleep*...) Nagseselos na nga sa'yo girlfriend ko eh. Parati na lang daw kita binabanggit.. Sinasabi niya, 'Si Macel nanaman?' 'Yang bestfriend mo nanaman ba?!'.."
oh puhlease.. spare me this crap!

"Pwede ba, wag mo ko dramahan!"

"Dali na kasi wag ka na magalit.. kaya hindi nagtatagal yung mga relationships mo eh.. dahil ganyan ka. Pag galit, hindi sinasabi pero pag nagsalita na, tuluy-tuloy na. Hindi mo na masuyo. Pareho kayo ng girlfriend ko. Lahat kayong mga babae. Egoistic."
Abay icompare pa daw ako sa girlfriend niya! grrr! And since when did you care about my love life? Eh samantalang dati pinagtatawanan mo lang ako tuwing may boyfriend ako.. Na para bang joke lang ang lahat!

"Hellooo?! Earth to *bleep*! Are you out of your freaking mind? Guys kaya ang egoistic! Teka nga muna.. You're just trying to change the topic eh!"

"Wag ka na kasi magalit.. Dali na.. Punta ako dyan.. Hihingi ako nung masarap niyong mangga."
Oh no Macel.. Don't tell me maniniwala ka sa kanya?!

"Fine. See you later."

A few hours later, the fone rang. It was him again.

"Sorry, can't come. Something came up. I'll call you again later okay?"
*sigh* I actually believed he'd come.. hindi na ako nadala..

Seeing his pictures and video clips on the television brings even more heartaches to me. I mean he was already the pope even before I was born so it's really hard.. I know teens from my generation share the same sorrow and grief that I am feeling right now.. though a part of me is, at the same time, happy that his sufferings are through and I know that he's with God now.

Even though I am not that religious (just spiritual).. I've always believed in him especially his views regarding divorce, the third sex and contraceptives. I just hope that the next pope will be like him..

-----------------------

Still dont have a schedule for my Filipino.. waaaaaaaaaah! Pasukan na next week! Good luck na lang talaga sa akin! >_<

-----------------------

Went to Diliman kanina.. I accompanied my sister in getting her grades.. Nung nasa mrt kami, I had to stand up kasi walang gentleman na nag-ooffer ng seat nila.. but it was okay.. I'd rather stand anyway.. Dun ako sa may connector tumayo (i dunno what to call it.. basta un).. suddenly this guy stood beside me (on my right side).. when the train started moving, I saw his body leaning towards mine so I glared at him and faced left. I thought that was it.. but then I felt his body ACTUALLY LEANING ON MY BACK!! It really freaked me out. The guy looked rugged kasi though he's cute (nyahaha). I tried to get my sister's attention who was sitting about two meters away from me pero malas ko lang at natutulog din siya.. I was thinking maybe he wanted to rob me and that he was trying to get his hands inside my bag.. so what I did was, I put my bag in front of me and moved away from him a little.. Maya-maya, I felt him leaning on me again! I practically felt his breath on my neck.. well okay, that one's exagerrated.. wahaha.. Nung nabakante na ung seat malapit sa akin, dali-dali akong umupo.. akala ko safe na ako nang biglang umupo din siya sa tabi ko! I was like "oh my god.." I was planning on confronting him already.. Iniisip ko na ung mga sasabihin ko.. kung magiging taklesa ako na walang breeding, "excuse me, pwede ba? wala akong pera ngayong kaya wag mo ng ituloy yang pinaplano mo!" or be decent and say, "excuse me but i noticed a while ago that u've been trying to get close to me and now, you even sat beside me.. are trying to rob me??" that's when I felt him leaning on my side.. I was about to say something to him but when I looked at him, his eyes were close.. AND HE WAS SLEEPING! nyahaha! that explained why he was leaning! hahaha! so silly of me to assume! buti na lang at hindi pa ako gumagawa ng eksena kundi napahiya lang ako! nyahahaha!

----------------------------

my sister has a new blog.. tuluyan na kasing tinopak ang diaryland kaya she decided to switch to blogger instead.. i wanted her to have a really cute template that'll suit her personality kaya lang she didn't like my picks.. so we ended up using a template with a black and pink background that says "The Princess Next Door".. totally not her but what can i do.. it's her blog anyway.. wahahaha.. (peace tau pel!) actually it doesn't really matter.. well i guess a lil but that's not my point.. as long as you have interesting entries, everything's cool.. un naman ung dinadayo diba? di tulad nung sa akin, my entries are very shallow and full of nonsense.. kaya walang pumupunta.. nyahahaha! okay lang. Kuntento na ako basta naisusulat ko ung mga thoughts and opinions ko.. ^_~

----------------------------

Pa-excite ng pa-excite ang mga episodes ng Full House.. sobrang hooked na talaga ako!! Minsan nga i get carried away sa mga situations.. hahaha! para akong baliw na bunganga ng bunganga tuwing umieksena ung hooker si Lorraine.. lalo na pag ini-expose niya ung bra niya.. like hello?! anong klaseng fashion statement yan?! nyerr..

----------------------------

Still bummed coz til now, di pa rin pinapalabas ung One Tree Hill Season 2.. though marami namang bagong shows ngayon sa ETC like Temptation Island (which i really looove noon pa man) and Significant Others, iba talaga ung OTH.. and besides, miss ko na rin talaga si Chad Michael Murray.. wehehe! ;)